Bergdorp Santa Elena ligt op 40 minuten rijden van Medellín, op een hoogte van bijna 3000 meter. Door de ligging midden in de natuur, zagen wij Santa Elena als de perfecte “escape to nature” vanuit de drukke stad. Tiny house Cubo Nube, de Airbnb die we hadden geboekt, ligt in een privé natuurreservaat en met foto’s van eekhoorntjes en mooie vogels, kregen we er al helemaal zin in.

Voor het vervoer hadden wij via de Airbnb een taxi geregeld. Tijdens de rit van ons hotel in el Poblado naar Santa Elena, reden we door el Centro en de levendige wijk Buenos Aires. Omdat maandag een officiële vrije dag was na de verkiezingen, was het er een drukte van belang.  Gezinnen die samen gingen eten of elkaar opzochten voor een gezellig praatje. De rit ging verder door de bergen in een pittig tempo en eerlijk gezegd waren we blij toen we aankwamen bij de tiny house. 

We kwamen voor de natuur, dus het eerste wat we deden, was genieten van het uitzicht op het terras. Het leek erop of de vogels en de eekhoorntjes elkaar hadden gewaarschuwd, want 1 voor 1 kwamen de dieren tevoorschijn om te kijken of er wat lekkers in de voederbakjes lag. Nieuwsgierig keken ze ons aan, hopend op wat lekkers.

Toen we een banaan op de picknicktafel neerlegden, kwam een eekhoorntje er van knabbelen, ons met een schuin oog in de gaten houdend. Hierna hoorde we een flinke plof, die de “landing” aanduidde van de Colombiaanse Chachalaca, een grote kip-achtige vogel met een prachtige blauwe kop. De vogel was niet bang en sprong van de ene naar het andere voederbakje. 

Het was prachtig weer met een strakblauwe lucht en de rest van de middag bleven we heerlijk genieten van de rust en de dieren, voordat we ons gingen installeren in de tiny house. Het huisje is zo gebouwd, dat je vanuit de slaapkamer op de eerste verdieping, een super uitzicht hebt op het bos en in de verte de stad Medellín. De frisse buitenlucht maakte slaperig en na wat te Netflixen, gingen we slapen, met alleen de geluiden van het regenwoud om ons heen. 

‘s Ochtends werden we wakker met het geluid van kwetterende vogeltjes. Al snel ging een grote Chachalaca in een boom voor ons raam zitten, alsof hij ons wilde zeggen dat hij klaar was voor het ontbijt -:) 

Vanuit de slaapkamer zagen we nog meer mooie, kleurrijke vogels voorbij komen.  Doordat de slaapkamer is omringd door bomen, waanden we ons in een echte boomhut! 

Met de meegenomen spullen uit Medellín, maakten we een simpel ontbijt. We sneden wat extra fruit voor de eekhoorntjes en vogels en na het ontbijt installeerden we ons op het terras, voor de “voedershow”. Een voor een kwamen de eekhoorntjes op het fruit en de maïskorrels af en hierna volgden de vogels. 

Omdat de tiny house erg afgelegen ligt, is er verder geen supermarkt of restaurant in de buurt. Daarom  besloten we ‘s middags een taxi te pakken naar Cerro Verde Mirador, een uitkijkpunt met restaurant en de Torre de Antioquia. Vanaf deze uitkijktoren kun je bij mooi weer over de hele regio uitkijken en zelfs El Peñol in Guatape zien. Dat leek ons wel wat!

Aangekomen bij Cerro Verde, genoten we van het uitzicht en besloten we na de lunch naar de uitkijktoren te gaan. Verkeerde beslissing! Tijdens de lunch begon het te stortregenen…In plaats van de uitkijktoren te beklimmen, bleven we zitten in het restaurant met een beker chocolate caliente. Op weg terug naar de tiny house, vroegen we de chauffeur om bij de supermarkt te stoppen, zodat we wat inkopen konden doen voor de rest van de dag, die regenachtig zou blijven.

De volgende dag was het weer een stuk beter en besloten we op pad te gaan. Maar eerst stond er een bezoek aan de tandarts gepland. Mijn reisgenote had wat last van kiespijn en we besloten niet langer te wachten en een bezoek aan de lokale tandarts te brengen. Aangekomen bij het centrale pleintje van Santa Elena, vroegen we de weg naar de tandarts, die verstopt achter het pleintje zat.

Er zat niemand in de wachtkamer en we konden meteen doorlopen. Aangekomen in de behandelkamer, leek het of we 50 jaar teruggingen in de tijd! Er stond een ouderwetse stoel en dito apparatuur en we moesten ons best doen om niet te lachen. De tandarts en zijn assistente waren allerhartelijkst en heel professioneel, dus we hadden er toch een goed gevoel bij. Na een eerste controle kon de tandarts niets bijzonders vinden en hij besloot om een foto te maken. Het maken en ontwikkelen van de foto ging -je snapt het al- ook op de ouderwetse manier.. de foto werd ontwikkeld in een potje met vloeistof. Na de diagnose -een kleine ontsteking- moesten we omgerekend 5 euro afrekenen voor de foto en 2.50 euro voor het consult! Met het recept voor een antibioticakuur gingen we naar de farmacia  in het dorp en hierna wandelden we even rond.  

De kiespijn zette gelukkig niet door en na het wandelingetje in het dorp pakten we een taxi naar restaurant Sublime waar we heerlijk hebben gegeten.

Toen de taxi ons ophaalde, vroeg hij of we interesse hadden in een bezoek aan een Finca de los silleteros en daar hadden we wel oren naar.

Voor onze trip naar Medellín hadden we al veel gehoord over het jaarlijkse bloemenparade tijdens de Feria de las Flores, waarbij de silleteros (bloemendragers) uit Santa Elena hun prachtige bloemstukken showen aan het publiek. De familie Londoño valt jaarlijks in de prijzen en het was mooi om hun verhalen te horen.

Wat het meeste indruk maakte, was dat de familie na de ramp op 9-11 naar New York afreisde. Hier overhandigden zij de bloemstukken van het  bloemenfestival aan Colombiaanse nabestaanden. 

Na een heerlijke dag, gingen we er ‘s avonds vroeg in en vielen als een blok in slaap. Maar niet voor lang… We werden wakker met een enorme knal en zaten rechtop in bed. Het leek of de bliksem was ingeslagen en na een controle in het huisje, zagen we dat de wifi router het niet meer deed. Het was moeilijk om de slaap weer te vatten, want het bleef die nacht onrustig met onweer en regen. ‘s Ochtends was het weer opgeklaard en gingen we pakken voor de trip terug naar Medellín. De data op onze telefoon werkte maar sporadisch, dus de rest van de ochtend werd het noodgedwongen uit het raam kijken en genieten van de natuur. Wat een straf -:)

De taxichauffeur konden we niet meer bereiken om de terugreis naar Medellín te herbevestigen, maar zij stond precies op het afgesproken tijdstip voor het hek. De terugreis naar de bewoonde wereld kon beginnen…