In Bogotá is het ontzettend regenachtig en koud. Zo. Dat is eruit. En daarmee meteen afgehandeld. Want ik ben, als geboren Hollandse, immers wel een flinke portie kou gewend. Bibber-de-brrr! Maar inmiddels woon ik alweer 16,5 jr. op zonovergoten Curaçao. Snikheet-pfff-zweet! Kortom: het is ook nooit goed, of: ik ben gewoon een Zeurkous. Óf allebei. Hoe dan ook: Deze Blije Zeurkous ging, voor het eerst, met haar gezin voor een korte stedentrip naar Bogotá: een midweek in de paasvakantie.

Ik kende in Colombia verder alleen maar van zonnig Medellín, en begreep dat ik me op Bogotá moest kleden. Dus de hakken, hemdjes en rokjes gingen de koffer uit; de fleecetrui, jeans, sneakers en sokken verdwenen erin. En dat bleek achteraf héél verstandig. Want in het hooggelegen, overal door bergen omgeven Bogotá, valt veel te zien en te ontdekken. En daarvoor heb je -voornamelijk- praktische kleding nodig.

Ik verbleef met m’n gezin in een heerlijk, prettig, redelijk klein hotel (‘hotel Jazz Apartments‘), gelegen in Parque Virrey; een mooi woon/werk/wandelgebied aan een van de vele parken die Bogotá rijk is.

Dat is wat mij betreft een heerlijk gedeelte van de immens grote wereldstad; Park voor de deur, goed onderhouden, overzichtelijk, levendig maar ook rustig, met de winkelstraat, koffiebars en restaurantjes op loopafstand. Én dankzij de regen was alles prachtig groen en in bloei.

Het is overduidelijk een gebied voor de niet- onbemiddelde inwoners, met z’n vele exclusieve winkels, restaurants en…. rashondjes. O, die honden! In grote getale zie je ze lopen met hun hondenuitlaters of baasjes, niet zelden gestoken in ‘doggie- designerclothes’! Het is een heerlijk vrolijk gezicht.

Na een goed ontbijt van het kleine,- maar verrassend uitgebreide & creatieve buffet in het gezellige hotel (met z’n eenvoudige maar leuke kamers en erg fijne bedden!), gingen we voor ons dagelijkse kopje cappuccino naar de Illy Bar om de hoek.

Van daaruit togen we via een mooie wandelroute door het park, langs fleurige bloemen-stalletjes, naar de lange winkelstraat. Kleine ‘toko’s’ en eettentjes worden afgewisseld met luxe designerstores en exclusieve restaurants.

Eenmaal in het hart van het shop & dine gebied aangekomen (zo’n 20 min.wandelen), vind je 2 middelgrote shoppingmalls van de wat exclusievere soort: Andino Mall en El Retiro Mall.

Wat daar opvalt, is dat er -naast de gebruikelijke winkels- ook openbare ambachts-en kunstexposities te zien zijn. Bogotá is trots op haar lokale produkten en artiesten, erg mooi om te merken én te aanschouwen. De prijzen in deze malls variëren van flink prijzig tot redelijk betaalbaar. Dit zijn -behoudens de lunchrooms- geen goedkope malls, maar in andere stadsgedeelten zijn die wel te vinden.

In de middaguren was het een genot om de vele restaurants te bezoeken. Goedkope en dure eetgelegenheden wisselen elkaar hier af. Voor mensen met speciale dieetbehoeften (zoals ikzelf) valt het aanbod in zo’n wereldstad een beetje tegen, maar de kwaliteit is doorgaans goed tot zeer goed. Ook in de kleine eettentjes.

Het is een aanrader om, middels een dagtrip, de oude stadskern ‘La Candelaria’ te bezoeken. Niet omdat het daar nou zoveel mooier zou zijn, maar vanwege o.a. de historische gebouwen, de smalle hoog,- en laaggelegen steegjes, en de geheel eigen sfeer. Het is te bereiken met een taxi; de tocht duurde wel zo’n 45 min. Taxi’s zijn zeer betaalbaar, maar kies wel een erkend bedrijf (met taxi-nummers & platen) uit.

Een nadeel is wél, dat het meteen een stuk drukker en toeristischer is, met een overvloed aan soortgelijke kraampjes met opdringerige verkopers. Die zijn dan wél weer aardig, en laten je met rust zodra je dit aangeeft. Iets anders wat jammer was, was het feit dat we het Museo d’Oro – het Goudmuseum- niet in mochten. Het was in de nadagen van de Coronagolf, en onze zoon had enkel een herstel,- maar geen vaccinatie bewijs. Dat was nergens een probleem, alleen dáár. Maar dat waren we al snel vergeten na een bezoek aan het grote, gezellige plein met z’n terrasjes en een opvallend talentvolle straatmuzikant (het conservatorium zat vlakbij; boften wij even!).

Na afloop van het bezoek aan La Candelaria liepen we door naar het centrum van Bogotá……zéér overweldigend! En niet persé in positieve in. Maar dat blijft natuurlijk een kwestie van smaak en gevoel. Het verkeer is extreem druk, en er is een stortvloed aan mensen, goedkope winkels en fastfoodrestaurants. De vriendelijkheid van de meeste mensen die je verderop in Bogotá (& Colombia) ervaart, is hier beduidend minder. Besef, dat je in een wereldstad bent, met de hectiek, drukte, verkeerschaos en stress die daarbij hoort.

Ik was het al snel helemaal zat, maar we konden pas na lang zoeken een taxi voor de terugweg vinden. (Het OV is er ook goed geregeld, maar we kozen die dag bewust voor taxivervoer). Moe maar voldaan reden we uiteindelijk terug. De avonden brachten we, na restaurantbezoek, veelal in het hotel door. Het was érg handig dat er nog een Starbucks aan de overkant zat, voor een late after-dinner espresso….

Na 5 heerlijke dagen namen we afscheid van de vriendelijke hotelmedewerkers, en reisden we terug naar ons zonnige eilandje. Met een beetje spijt in ons hart… We hadden graag nog wat meer van deze grote, veelzijdige stad met al z’n bezienswaardigheden gezien, maar op zich leent Bogotá zich erg goed voor een korte stedentrip.

We zijn blij met ons bezoek aan Bogotá, en bewaren er goede herinneringen aan, net als aan het geweldige, innovatieve Medellín. Colombia blijft ons verrassen, en we zouden het land dan ook gráág verder ontdekken!

Reisdatum april 2022
Geschreven door Niki