paardrijden – Llanera voor een dag
De rit met mijn paard Fatima, was lekker relaxed. We reden langs de rivier, over de kurkdroge vlaktes en door het bos. Heel onverwacht zagen we een armadillo in de bosjes. Net als de reuzenmiereneter, is dit een nachtdier, dus we hadden geluk!
Vandaag ging ik paardrijden met het Nederlandse echtpaar Ted en Anneke, hun vertaler Gabriela en onze “cowboys”. Het paardrijden begon met een kleine vertraging; iemand had de avond ervoor het hek vergeten dicht te doen, waardoor een aantal paarden waren weggelopen. We moesten dus even wachten totdat de paarden weer terug waren -:) Nadat ik mezelf- niet al te charmant- op m’n paard had gehesen, kon het nieuwe avontuur beginnen.
We hadden gekozen voor een korte, niet te inspannende rit. Gabriela bleek al snel een ervaren amazone te zijn, maar voor de rest van ons was het weer even wennen. Het was al even geleden dat we hadden gereden.
Armadillo
De rit met mijn paard Fatima, was lekker relaxed. We reden langs de rivier, over de kurkdroge vlaktes en door het bos.
Heel onverwacht zagen we een armadillo in de bosjes. Dit is een nachtdier, dus we hadden geluk! De armadillo verstopte zich snel weer, maar we konden het schild goed zien.
Fatima
Ondanks dat ik lang niet had gereden, ging het paardrijden heel lekker en baalde ik stiekem een klein beetje dat ik de korte rit had gekozen. Ik genoot van het rijden en van de afwisselende natuur om me heen. Nadat het tijd was geworden om afscheid te nemen van Fatima, beloofde ik mezelf om snel weer een rit te maken.
Llanero muziek
Na het paardrijden konden we nog even in de Llanero sfeer blijven. Omdat Ted, Anneke en Gabriela die middag terug gingen naar Yopal, was er een afscheid met een demonstratie van de música Llanera, de Joropo. Bij deze typische muziek van de Llanos, staat de harp centraal en wordt er hartstochtelijk gezongen over het leven op de Llanos.
Chico
Chico was de danser en zanger van de show, maar ik hoorde dat hij ook een goede gids zou zijn. Dat kwam mooi uit, want met hem zou ik later die dag een wandeling maken in het bos.
Tijdens de wandeling, legde Chico me van alles uit over de verschillende planten en bomen en hoe de indianen deze vroeger gebruikten. Zo liet hij zien hoe speren werden gemaakt van boomtakken en welke bomen werden gebruikt voor de smeersels voor hun gezicht.
Tijdens de wandeling vertelde Chico hij ook over zijn leven als Llanero. Het viel me op hoe bescheiden hij was, net als de andere Llanero’s die ik eerder had ontmoet. Tegelijkertijd was Chico vol vuur toen hij sprak over het werken met de paarden en over de natuur op de Llanos.
Ondertussen haalde hij hele kleine teken van mijn broek, die zo klein waren, dat ik ze zelf niet eens had gezien. In de droge tijd komen de teken in bepaalde gedeelten van het bos voor.
Brulapen familie
Op een gegeven moment hoorden we iets in de bomen en toen wees Chico naar een groep brulapen, in Colombia bekend als monos aulladores. We zagen een hele familie met moeder en kleintjes. Het mannetje was aan het chillen en bleef een tijdje op dezelfde plek zitten. We bleven muisstil en konden hem heel goed observeren. Wat een bijzondere ervaring!
Op de terugweg zagen we een schildpad het pad kruisen van een capibara, wat de capibara totaal koud liet -:) Na een mooie wandeling, gingen we de boot weer in, terug naar de -inmiddels vertrouwde- lodge.
De rest van de avond, vlogen de indrukken van de dag nog door m’n hoofd en sloot ik de bijzondere Llanero’s voorgoed in mijn hart.
Reisdatum: februari 2020.
Check voor meer info onze reisgids Casanare -de Colombiaanse safari- Hotel nodig in Yopal voorafgaand aan je trip, check dan hier de mogelijkheden.
